ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ BLOG

Πολλοί φίλοι που διάβαζαν δημοσιεύσεις μου κάποια χρόνια πριν, μου έστελναν μήνυμα στο facebook ή στο προσωπικό μου email γιατί ξαφνικά σταμάτησα. Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ, γιατί αλήθεια; Υπάρχουν τόσοι που γράφουν τόσα... Αναρωτήθηκα πολλές φορές το γιατί, δίχως να δώσω απάντηση. Μάλλον δεν υπάρχει ή αν υπάρχει καλύτερα να την αποσιωπήσουμε. 

Εχουμε λοιπόν και λεμε...

Το blog αυτό αποτελεί τη βάση στην ελεύθερη κίνηση των ιδεών που έχουν να κάνουν με την τέχνη του κινηματογράφου, του θεάτρου και της τηλεόρασης. Ναι καλώς διαβάσατε… Και της τέχνης της τηλεόρασης. Και όχι μόνο. Αρχικά το κάνω για μένα, για να προβάλλω ελεύθερα τις απόψεις μου και για εσάς που θέλετε να εκφράσετε ελεύθερα τις απόψεις σας στα θέματα που κατά καιρούς θα θίγω ή θα σχολιάζω, ή ακόμα και να τα κρίνεται με όποιο τρόπο εσείς θέλετε. Αυτό άλλωστε απαιτεί η τέχνη και η δημόσια γραφή. Ανοιχτά μυαλά. Έτσι γεννήθηκε η επωνυμία αυτής της ιστοσελίδας.

Σ' αυτό το blog εκτός από απόψεις περί τέχνης, θα δημοσιεύονται κυρίως άρθρα, κείμενα και σχόλια θεωρητικού εκπαιδευτικού περιεχομένου, λόγο της εκπαιδευτικής ιδιότητάς μου, αλλά και λογοτεχνικά κείμενα για περισσότερη χαλάρωση. Δεν θα υπάρξει όμως καμία δημοσίευση επαγγελματική. Για περισσότερες πληροφορίες, επαγγελματικής και καλλιτεχνικής φύσεως θα τις βρείτε στο www.emotion-art.eu

Η πύλη είναι ανοιχτή σε όσους πιστεύουν πως τα έργα δεν ανήκουν σε κριτικούς αλλά στο κοινό, σε όσους διψούν για την διαφορετικότητα των μέχρι τώρα θεωρητικών ζητημάτων περί τέχνης και όχι μόνο, σε όσους διεκδικούν την απόλυτη ελευθερία στην σκέψη και στο γραπτό λόγο. Η πύλη δηλαδή αυτή, ανήκει σε όλους.

For all of my  friends that read English  I will ask them to make a little patience. At an early days my each publication will be also in English. Thanx mates...