Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, ΤΟ ΣΚΟΤΣΕΖΙΚΟ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΟΥ

Μέσα σε σένα χάνομαι. Χωρίς εσένα πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να χαθεί ξανά. Που; Δεν ξέρω οπουδήποτε. Απέναντι η φωτογραφία σου με το βλέμμα σου με νόημα να κοιτά την ανατολή. Τα χέιλη σου χωρίς χαμόγελο. Κάπου υπάρχει κάποιος που ονειρεύεται το χαμόγελο σου... Είμαι σίγουρος. Πολλοί είναι αυτοί που το λαχταρούν. Λαχταρούν τα χείλη σου, όλα! Εγώ εδώ αποχαυνομένος ποιητής να κοιτά το μισοάδειο ποτήρι από σκοτσέζικο. Άρχισα πάλι να πίνω. Κοιτάζω ξανά την φωτογραφία σου μέσα στα μάτια σου. Τα μάτια αυτά που κοιτάζουν την ανατολή. Βλέπω τα πιο αχνά μου αστέρια στα μάτια σου. Με λιώνουν όπως ο ήλιος το χιόνι. Χείμωνας μεσα στο καύσωνα. Ο ιδρώτας να στάζει καθώς κάθε γουλιά από το σκοτσέζικο να μου φέρνει νεες λέξεις να εκφραστώ. Το μυαλό μου όμως γυρνά στην όψη σου, η οποία είναι παντού. Ναι είσαι παντού σε κάθε απόφαση. Επαγγελματική η μη είσαι παντού. Πριν προχωρήσω θα φέρω στο νου μου την όψη σου, το χαμογελό σου, τα μάτια σου. Αυτά τα μάτια που μοιάζουν με αστέρια στον ουρανό να λάμπουν και να φωτίζουν τον δρόμο μου. Αν μπορούσα να φτάσω και να κρατήσω ένα αστέρι κάθε φορά που με έκανες να χαμογελώ, θα κρατούσα όλο τον ουρανό της νύχτας στην παλάμη του χεριού μου. Μετά θα σε έπερνα αγκαλιά και δεν θα σε άφηνα ποτέ. Ποτέ πια να φύγεις μακριά μου. Ακόμα είσαι μακριά μου. Πολύ μακριά μου. Πόσο γλυκός μπορεί να είναι αυτός ο πόνος της απόστασης; Πόσο γλυκειά μπορεί να είναι η σκέψη σε σένα αυτή την νύχτα; καμία απάντηση! Δεν ξέρω... Αν με αγαπάς, αν με έχεις ερωτευτεί, γνωρίζω πως οι ποιητές πάντα έχουν την κατάρα του κατατρεγμένου. Υπάρχουν όμως κάποιες στιγμές που αυτά τα μάτια σου σπινθοβολούν βγάζοντας το πιο ερωτικό τους σημάδι. Ο λόγος σου είναι στιγμές που μου δίνει χαρά, σκεπτόμενος πως μπορεί να μου χαρίσεις αυτό που χρειάζομαι. Εσένα! Αν έστω και λίγο με αγαπάς και αυτή η αγάπη βρίσκεται στα όνειρά μου άσε με τοτε να κοιμηθώ για πάντα. Περιμένωντας λοιπόν, κοιτάζοντας την φωτογραφία σου, με μια γουλιά από το σκοτσέζικο σε χαιρετώ. Να είμασταν φίλοι είναι αυτό που πάντα ήθελα. Να είμαστε ζευγάρι είναι αυτό που ονειρευόμουν.

Η αγάπη αποτελείται από μία ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα κάνοντας πράξη των έρωτα. Ο έρωτας δίνει ανάσα στην αγάπη και η αγάπη ανταποκρίνεται στο αποτέλεσμα. Ακόμα και σε αυτό η ψύχή είναι μια που κατοικεί σε δυο σώματα! “Αριστοτέλης”