ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ

Μέσα από το πρόσωπό της, Διακρίνω του έρωτα τη λάμψη. Μέσα από τα αγαθά παιδικά της μάτια, Βλέπω την πόρτα της αλήθειας πάντα ανοιχτή. Μέσα απ' αυτή την έκφραση του χαμόγελού της, Βλέπω την αθωότητα. Η σκέψη της αφήνει ένα ζωντανό μέλλον Μια συγκέντρωση μέσα από το απαλό μαύρο, δίνει το στίγμα. Απ' το φρύδι το σχιστό και τα άγρια βλέφαρά της, Ξυπνά μια ανάσα ζωής, Όταν ζεις στο απόλυτο μαύρο. Το σώμα αφήνεται σε ασιατικούς ρυθμούς. Η ανάσα της να ηδονίζει, το κάθε τυφλό εραστή, Που διψά από ερεθίσματα. Μέσα από μια λαμπρότητα ψυχής, Και ενθουσιασμούς που τρέφονται μόνο από έρωτα, Να ελευθερώνεται από τη σάρκα του Πονηρού. Αυτό το τρεμάμενο χέρι της, Να δείχνει την αγωνία της επιτυχίας... Και το μαύρο χαμόγελο που μιλά, Να μου δίνει κουράγιο για το Μετά... Το μετά που τόσο φοβάμαι, Το μετά που ίσως δώσει χαρά, Όταν το χαμόγελό και η ματιά της, Παύσουν να υπάρχουν... Τότε την ύστατη στιγμή, θα γκρεμιστώ, Στο απέραντο βαθύ μαύρο του Πόνου.

A VISION OF THE FUTURE... ITS YOU!!! ONLY, ONLY YOU!!!


Αγάπη μου...

Τα τρυφερά μου χέρια σε σήκωσαν αγκαλιά
Δεν θέλω πια να λέω μυστικά
Δακρύζω, στη μοναδική ομορφιά
Και «ήρεμα» θα συνεχίσει το ταξίδι.
Ποίο θα 'ναι το ταξίδι;
Στο απέραντο βαθύ μαύρο του κόσμου
Εκεί, όπου όλα αρχίζουν
Εκεί, όπου όλα σταματούν
Πληγώνεται η ψυχή
Ζωντανεύουν νέοι εχθροί
Δεν θέλω πια να λέω μυστικά.
Γυμνώθηκα...
Φανερώθηκα...
Τα λουλούδια μας, φυλακισμένα σε μια γυάλα
Οι ελπίδες μας, ψαγμένες σε μια άγρια ομορφιά
 Κι όλα είναι μάταια; Οχι!
Και «ήρεμα» θα συνεχίσει το ταξίδι.
Η Αγάπη μου χαμογελάει τώρα.
Απορώ...
Τι πρέπει να της πω
Πως θα τους αντιμετωπίσει
Κι αν όλα μάταια τα βρει
Πως θα ανασκουμπωθεί...
Αν αυτό το ταξίδι αποδειχθεί μάταιο
Στα μάτια σου πολλές φορές θα σε κοιτάξω
Θα σε πλησιάσω όσο μπορώ
Λίγες φράσεις να σου πω:
«Ότι δε λες απειλεί
Και ότι λες σκοτώνει.
Μη μιλάς!
Μη πράττεις!
Προχώρα.
Σκέψου!
ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ»